Sigma Foveon (2002-günümüz?)
Çok uzun zaman önce Sigma – Tamron, Tokina ve diğerleri gibi – zayıf / vasat ve bazen çok iyi üçüncü taraf lenslerin üreticisi olarak biliniyordu. Kısa sürede piyasadaki en yüksek kaliteli lenslerden biri olarak bilinen Art serisi DSLR lenslerini piyasaya sürdüklerinde bu durum hızla değişti. O zamandan bu yana itibarları artmaya devam etti ve onları önde gelen optik üreticilerinden biri olarak konumlandırdılar.
Ancak aile şirketi son 22 yıldır dijital kameralar da üretiyor. Ancak herhangi bir dijital kamera değil. Sigma’nın tescilli Foveon sensörleriyle donatılmış olan piyasada bunlara benzer başka kameralar yok ve neredeyse hiçbir zaman da olmayacak.
Piyasaya sürülen ilk kamera, 2002’de Sigma’nın SA montajını kullanan bir DSLR olan Sigma SD9’du (tüm değiştirilebilir lensli Foveon kameralar SA montajını kullanır). SD9, Four Thirds’ten biraz daha büyük olan 20,7 mm x 13,8 mm Foveon X3 sensöre sahipti. 10,3 etkin megapiksel (3,43 x 3) ile 3,43 MP görüntü üretti.
Sensör tasarımı, Sigma’nın daha az (veya daha önce hiç gitmediği) yolu takip ettiği yerdir. Foveon X3 tasarımı, her pikselin kırmızı, yeşil veya mavi filtre aldığı Bayer sensöründeki gibi bir CFA (renk filtre dizisi) kullanmak yerine, üç eşit çözünürlüklü fotosit dizisini dikey olarak istifler (mavi üstte, yeşil üstte). ortada ve altta kırmızı, ancak en yeni Quattro sensörü bunu değiştiriyor. Farklı renkli fotodiyot katmanları farklı spektral duyarlılığa sahip olduğundan ve farklı renkteki fotonlar farklı enerjiye sahip olduğundan, farklı renkteki ışık katmanlara farklı derinliklere nüfuz edecek ve bazıları daha çabuk emilecektir.
Bu, CFA donanımlı herhangi bir sensörde (Bayer, X-Trans veya başka türlü) gerekli bir süreç olan buz giderme ihtiyacını ortadan kaldırır ve sahte renk, azaltılmış ayrıntı ve sensöre çarpan ışıkta yaklaşık %50’lik bir kayıpla sonuçlanabilir. . Foveon tasarımı ayrıca daha yüksek algısal çözünürlük sağlar. Deneyimlerime göre, gerçek sensör çözünürlüğü ile Sigma’nın eşdeğer olduğunu iddia ettiği çözünürlük arasında bir yerde.
Sigma’nın pazarlama materyallerini okursanız Foveon arının dizlerine benzeyecektir. Ve bazen öyle. Ancak yine de oldukça niş bir tasarım çünkü görünen o ki Bayer CFA’ları aslında oldukça iyi ve Foveon sensörleri daha yüksek ISO’larda korkunç gürültü performansıyla birlikte bir takım eksikliklerle birlikte geliyor. Daha önceki Foveon kameralar çoğunlukla yalnızca temel ISO değerlerinde kullanılabiliyordu, daha yeni Quattro’lar ise en az ISO 1600’e kadar (özellikle siyah beyaz) kullanılabiliyordu.
Yine de Foveon kameraları, ben de dahil olmak üzere pek çok kişinin görüntü kalitesi potansiyeline güvendiği devasa bir hayran kitlesine sahip. Şahsen bir DP1x ve DP2 Merrill’im var ve sonunda bir SD Quattro almayı umuyorum (onlar satmayı bırakmadan önce tetiği çekmediğim için kendime kızıyorum). Temel ISO değerinde ve iyi ışıkta, DP2 Merrill’den gelen dosyalar keskinlik açısından tam çerçeveye ve hatta bazı orta formatlara rakip oluyor ve baskılar tek kelimeyle mükemmel.
2017 yılında piyasaya sürülen sd Quattro H, Sigma’nın bugüne kadar piyasaya sürdüğü son Foveon kameraydı. Sigma’nın 51 MP Bayer sensörüne eşdeğer olduğunu iddia ettiği 38,6 MP efektif megapiksele sahip 25,6 MP APS-H sensöre sahipti.
Sürümlerdeki yedi yıllık boşluğa rağmen şirket, tam çerçeve bir Foveon kamera geliştiriyor (muhtemelen L montajını kullanacak), ancak bunda çok sayıda aksaklık yaşandı. Ancak SanalSergi, bu yılın başlarında kameranın nihayet bu yıl gün ışığına çıkacağını cesurca tahmin etmişti.
Umarım gerçekten haklıyızdır.
