Birçoğunun gözünde, 35 mm film fotoğrafçılığı 2000’li yılların başında ortadan kalktı. Ancak kendini adamış küçük bir hayran kitlesi vazgeçmeden devam etti. Tüm amaç ve amaçlar için Leica, 35mm kamerayı piyasaya sürdü. Görünüşe göre yaklaşık bir yüzyıl sonra, kendilerinin tutuşturdukları alevleri körüklemeye hâlâ kararlılar.
Sokaktaki söylenti, Leica’nın 2021’de bir ara mevcut MP ve MA 35mm modellerine katılmak için bütçe dostu bir 35mm telemetre kamera sunabileceği yönünde.
Bu beni meraklandırdı; yeni varsayımsal kamera hangi formu alabilir?
Kesinlikle Leica mirasına sadık görünen ve hissettiren tamamen metal ve manuel M montajlı bir telemetre kamera olacaktır. Peki Leica bunu 2.000 ila 3.000 dolar arasında dedikodulara nasıl sağlayacak?
Leica’nın her zaman dünyanın en pahalı 35mm kameralarını ürettiğini dikkate alalım. Ama şimdi, hızlı pazar devalüasyonu sayesinde çok yüksek kalitede olmasına rağmen 300 doların altındaki Japon antikalarını almaya alışmış bir demografiyi hedef alıyorlar.
Yeni 35mm Leica’nın, bu kameralar için şaşırtıcı derecede güçlü pazarı yok etmeden fiyatı düşürmek için MP ve MA’dan önemli ölçüde farklı olması gerekecek. Ancak yeni Leica’nın satışlara başlaması için ilham vermesi için MP ve MA’ya veya belki de hala popüler olan M6’ya önemli ölçüde benzemesi gerekecek.
Alman yapımı?
İlk ve en büyük maliyet tasarrufu, insanların Leica’yı düşündüklerinde düşündükleri ilk şeyde bulunabilir; Almanya. Leica geçtiğimiz günlerde Portekiz fabrikalarında monte edilecek bir bütçe M-mount lens serisini duyurdu. Alman işçiliği her zaman bir prim emretti, bu yüzden uygun fiyatlı bir Leica’nın imrenilen ALMANYA’DA YAPILMIŞ gravürle süslenemeyeceği açık görünüyor. Ancak bu, Leica’nın Almanya dışında 35mm’lik bir kamera ürettiği ilk sefer değil. Pek çok M4 ve hatta bazı M3’ler aslında Kanada’da yapıldı.
Gövde
Leica kameraların ince oyulmuş pirinç üst plakası, klasik kamera meraklıları tarafından çok beğeniliyor. Ancak onlarca yıldır M5 ve M6 modellerinde kalıplanmış bir çinko üst plaka vardı ve bence bu yeni Leica M için de aynısını görmeyi bekleyebiliriz. Cosina’nın Voigtlander Bessa serisinde yaptığı gibi magnezyum alaşımını kullanmayı bile seçebilirler.
Malzemeler üzerindeki bu hareket, yalnızca yeni M’nin maliyetini düşürmekle kalmayacak, aynı zamanda Leica’nın premium ve bütçeye uygun 35mm kameraları arasında önemli bir ayrım yapacaktır. Leica bunu daha önce geleneksel çinko plakalar yerine pirinç üst plakalı özel baskı M6 TTL’leri piyasaya sürdüğünde denedi.
Gövde, hem Leica’nın zamandan bağımsız stilini korumak hem de iç kısımlarda ve aletlerde daha az gereksiz değişiklik yapılmasını sağlamak için MP ve MA ile aynı biçim ve boyutta olmalıdır. Leica tamamen basitlikle ilgilidir.
Çinko kullanırlarsa, Leica gümüş ve siyah krom kaplamalar sunabilir. Magnezyum kullanırlarsa, bunun yerine gümüş ve siyah emaye kaplamaları görmeyi bekleyin. Ve vücutta çok az gravür görmeyi bekleyin.
Film Yükleme
Birçok yeni Leica kullanıcısı muhtemelen Voigtlander Bessa serisinin sunduğu gibi geleneksel film yüklemesini görmek isteyecektir. Bu, ikonik Leica telemetre siluetini ve yol tutuşunu tehdit ediyor. Bu yüzden yeni Leica M‘nin MP ve MA ile aynı alt plakayı paylaşan bir alttan yükleyici olacağını düşünüyorum. Tekerleği yeniden icat etmemek, maliyetleri en aza indirecek ve geçmişi uzatacaktır.
Leica, en eski ürünlerinin yükleme stiline dönerek paradan bile tasarruf edebildi. Arka film kapısını tamamen dışarıda bırakabilirler. Bunu yapmak bazılarını daha da yabancılaştırabilir ve cesaretini kırabilir, ancak deneyimli Leica severler muhtemelen bunu kaçırmazlar ve aradaki fark, yeni Leica kullanıcılarına ikinci gövde veya yükseltme olarak MP veya MA için tasarruf etmesini sağlayan başka bir özellik olacaktır.
Film Geri Sarma
Muhtemelen geleneksel bir geri sarma krank tertibatı göreceğiz. MP ve MA, retro bir baş sallama ve ayrıca daha iyi güvenilirlik için erken Leica tırtıklı topuz geri sarma işlemine geri döndü. Bununla birlikte, bileşenli bir geri sarma krankı oluşturmak, sağlam bir metal parçasından bir düğmeyi frezelemekten daha ucuzdur. Üst plakanın farklı olması gerekeceğinden, M4 tipi açılı geri sarma krankı yapmak çok da önemli olmayacaktır. Ayrıca bir krankın yeni Leica kullanıcılarına bir düğmeden daha çok hitap edeceğini ve Leica’nın tarihindeki başka bir benzersiz stil ipucunu tanımasının başka bir yolu olduğunu düşünüyorum.
Vizör / Mesafe Ölçer
Yeni Leica M’de vizör / uzaklık ölçerin iki yoldan birine gittiğini görebiliyordum.
Leica, bu kameraya MP ve MA’da kullanılan aynı VF / RF’ye uyabilir. Bunu yaparlarsa, küçük özelliklerden mahrum kalırlar. Taban uzunluğu 68,5 mm’de kalırken ve büyütme 0,72x olarak kalırken, dışa bakan optikler UV kaplamaz ve yoğunlaştırıcı mercek atlanır. Bu öğeler montaj için gerekli değildir ve M6’larda da yer almadı. Sonuç, doğru bir telemetre ama daha az hoş bir vizör olacaktır.
Bu rotaya gitmeyeceklerini düşünme eğilimindeyim çünkü muhtemelen maliyeti yeterince kesmeyecek veya çaylaklara ilham verecek bir şey yapmayacak.
Leica’nın, MP ve MA’dan başka bir ayrım olarak telemetre taban uzunluğunu ve / veya büyütme oranını kısaltacağını ve bu ödünleşimi zaten yaptıkları dijital telemetre parçalarını kullanabilecekleri için hayal ediyorum. Bunu yapmak sadece montaj maliyetinden değil, aynı zamanda servis sağlamada da tasarruf sağlar çünkü ayarlamalar daha az hassas olacaktır. Üst plaka MP veya MA ile paylaşılmayacağı için Leica, uygun gördükleri her türlü VF / RF’yi kurmakta özgürdür. Baz uzunluğunu ve / veya büyütmeyi kısaltmak, daha güzel bir vizör, ancak daha az hassas bir telemetre ile sonuçlanacaktır.
Leica, ilk vidalı kameralarında kısa taban uzunlukları ve yüksek büyütme kullandı ve Voigtlander, 2000’li yılların başında kısa EBL’lere sahip çok sayıda 35mm’lik telemetre sattı, çünkü büyük ölçüde vizörlerin çok parlak ve net olması.Go-to lens olarak 50mm f2 veya 35mm f2 kullanan fotoğrafçılar için, daha kısa bir etkili taban uzunluğu tamamen yeterli olacak ve kullanım keyfi seviyesinde gözü etkileyecektir.
Çerçeve hatları
1954’teki başlangıcından beri her Leica M’nin otomatik çerçeve hatları vardır. Bir lens takarsınız ve bunun için doğru çerçeve çizgileri vizörde görünür. Leica’nın otomatik çerçeve hatlarını bırakmaması için herhangi bir neden göremiyorum. Yalnızca profesyonel fotoğrafçılar bu özelliğe gerçekten ihtiyaç duyar ve bunların çoğu muhtemelen bunu kaçırmaz. Leica, öne monteli çerçeve seçiciyi koruyacak ve basitçe otomatik bağlantısını kaybedecektir. Hangi çerçeve hatları mevcut olacak? 28mm, 35mm, 50mm, 75mm, 90mm ve 135mm – tıpkı .72x buluculara sahip MP ve MA gibi. Bunu yapmak, Leica’nın mevcut kameralarında aynı çerçeve maskesini kullanmasına olanak tanır ve kullanıcıları göz merceğine her baktıklarında daha fazla Leitz lens satın almaya teşvik eder!
Film İlerleme Kolu
Leica kullanıcıları, MP ve MA’ya takılan yekpare pirinç film ilerletme kolunu o kadar çok seviyorlar ki, çoğu, metal ve plastik menteşeli ilerletme kolu kombinasyonu kullanan eski Leica modellerine retro-takılmak üzere satın alıyor. Segmentli, plastik tip kola veya buna benzer bir şeye bir dönüş göreceğimizi umuyorum.
Işık ölçer
Leica MP, güzel bir yerleşik üç LED ölçere sahiptir. Leica, MA’da elektroniği tamamen ortadan kaldırır. Sayacı ortadan kaldırmak açıkça daha ucuz olsa da, yeni / düşük bütçeli kullanıcılar, sayaç olmadan yeni bir Leica satın almadan önce kullanılmış bir M3 veya M2 satın alacaklar. Başarılı olmak için, yeni Leica’nın kullanılmış bir M6’dan daha ucuz veya yaklaşık olarak aynı ağırlığa sahip olması ve en azından onun kadar iyi özellikte olması gerekiyor. Yeni kameranın metresiz bir versiyonu, tıpkı MA’nın MP için yaptığı gibi, daha sonra bir seçenek haline gelebilir.
Leica’nın büyük olasılıkla MP’dekinden daha ucuz bir sayaç için dışarıdan hizmet alması gerekecek. Neyse ki, MP piyasaya sürüldüğünden beri küçük, dijital ışık ölçerlerinde pek çok iyileştirme oldu. Yine, bu yeni Leica ve MP arasında bir ayrım noktası olacak. Yeni ölçüm cihazı belki daha dar bir hassasiyet aralığına, belki daha geniş bir ölçüm açısına sahip olabilir ve MP ölçüm cihazı kadar parlak / bilgilendirici olmayabilir. Ancak üç LED ekrana sahip olduğu sürece, meraklıların iki LED M6 ve potansiyel olarak desteklenmeyen üç LED M6 TTL üzerinden satın alacağını düşünüyorum. OLED ekranlar son zamanlarda aksesuar ölçüm cihazlarında popüler oldu \. Bir döner iğne ekranının karışıma dahil edilmesi ilginç olurdu, ancak olası değildir.
Deklanşör vb.
Kapak ve ana mekanizmalar, MP ve MA’nın içinde bulunanlarla aşağı yukarı aynı olacaktır. Bir çelik dişli, örneğin naylon ile değiştirilebilir. Ancak Leica’nın tarihsel olarak kırılmayan şeyi düzeltmediğini kanıtladığını düşünüyorum. Ve aynı iç organları üç kamera gövdesi üzerinde üretmek ve desteklemek, bir şeyleri değiştirmekten daha ucuz olacak. Ek olarak, bu, fotoğrafçıya kamerayı kullanmaktan kurtulmak istediği güveni ve keyfi verecektir. Plastik bir ilerleme kolu ve daha ucuz deklanşör kadranı ve geri sarması ile bile, fotoğrafçılar yine de aşağıdaki klasik, sessiz, pürüzsüz mekanizmayı hissedecekler.
M7 için diyafram öncelikli modda kullanılan Leica gibi elektronik olarak zamanlanmış bir deklanşör, çoğu üretici için daha ucuza mal olur ve başka bir dış kaynaklı parça olabilir. Bazı kullanıcılar bir diyafram önceliği Leica’ya sahip olmak isterken, M7 sadece iki yıl önce durduruldu, bu nedenle bu, bu tür bir ürün için yeterince güçlü bir pazar olduğunu göstermiyor. Ayrıca bunun Leica’nın tekerlek yuvasında olmadığını da düşünüyorum, bu yüzden zaten şaşırtıcı olan bir ürün için gereksiz riskler almak yerine yapabilecekleri şeylere bağlı kalacaklar.
Söylentilerin doğru olduğunu varsayarak, yeni bir Leica 35mm M-mount telemetre kamerasından bekleyebileceklerimize dair düşüncelerim bunlar. Muhtemelen yeni bir Leica fotoğraf makinesi satın almanız için size ilham verecek kendi teorileriniz ve kişisel kutularınız vardır. Yorumlarınızda fikirlerinizi bana bildirin ve hey, bu kameranın adı ne olacak? M1? MP-A? M6-P? Ateşi yanmaya devam edelim. Okuduğunuz ve mutlu çekimleriniz için teşekkürler!
Yazar hakkında : Johnny Martyr, bir East Coast film fotoğrafçısıdır. Bu makalede ifade edilen görüşler yalnızca yazara aittir. 20 yıllık maceralı bir fotoğraf yolculuğunun ardından, artık titizlikle elle işlediği ve dijitalleştirdiği siyah beyaz 35 mm film üzerine çekim yapıyor. Yılda yalnızca seçilmiş birkaç müşteriyle çalışmayı seçen Martyr’in alışılmadık şekilde kişiselleştirilmiş süreci, on yıllarca sürecek şık, doğal ve zamansız görüntülerin yanı sıra eşsiz kaliteyi de garanti ediyor. Çalışmalarının daha fazlasını web sitesinde , Flickr’da , Facebook’ta ve Instagram’da bulabilirsiniz .