Peter Caton : Action Against Hunger

Peter Caton , Kuzey Afrika’da Güney Sudan‘daki yıkıcı sel felaketini bir yıldan fazla süren üç gezi boyunca fotoğrafladı. Orada, üç yıllık selde ekinleri mahvolan yabani nilüferler gibi bitkiler bulmak için timsahların istila ettiği sularda yürüyen aileler bulunur.

İnsani yardım fotoğrafçısı, Birleşik Krallık’ta bir kilisedeyken, dua ederken kamerasının en iyi nereye hizmet etmesi gerektiğini sorduğunda.

Caton, “Bir sonraki dakika ilahi kitabımı açtım ve küçük bir Güney Sudan bayrağı vardı” diyor. “Büyük bir şoktu”

“Her şey Haziran’da başladı ve bu nedenle ekinlerimizi hasat edemedik. Hepsi sel sularıyla yıkandı.” Nyayua Thang (mavi), 62, Wangchot İlkokulunda komşularıyla Eski Fangak kasabasına giderken neredeyse düşerek suda dinlenirken. Bütün bir köy, terk edilmiş bu ilkokulun içindeki selden sığınıyor. Köylerini su bastı, evler çöktü ve birkaç kişiden başka kimse geride kalmadı. Su, dört sınıfın kapısındadır.
Sadece kapının girişindeki küçük çamur bentleri suyu dışarıda tutuyor. Nyayua günlerdir yemek yemedi.
©Peter Caton – Action Against Hunger

COVID-19 aniden Afrika’yı ve dünyanın geri kalanını vurduğunda Caton’u Kenya’nın yanına serbest bir görev aldı. Altı ay boyunca Kenya’da bir evde mahsur kaldı ve serbest fotoğrafçılık kariyeri durma noktasına geldi. Bir sonraki işini nereden bulacağını merak eden insanlar birdenbire Caton’dan Güney Sudan’da çalışmasını istemeye başladılar.

1979’dan beri küresel açlıkla mücadele eden Fransa merkezli Action Against Hunger‘dan ülkeyi kapsayacak bir görev aldı . Yetersiz beslenen çocuklara yardım ediyor ve toplulukların temiz suya erişimini sağlıyor.

Güney Sudan’daki sel felaketinin görüntülenmesi başlangıçta gezinin bir parçası olarak planlanmamıştı, ancak örgütün ülke müdürü selleri araştırmak için bir geziden döndüğünde, fotoğrafçıdan konuyu hemen incelemesini istedi.

1,7 Milyon Yerinden Edilmiş, 2.5 Milyon Şiddetli Gıda Güvensizliği

Güney Sudan’ın Afrika’daki konumu. TUBS, Martin 23230, Dinamik, Spesh 531 ve Wikimedia Commons üzerinden CC BY-SA 3.0 altında lisanslanmıştır

Güney Sudan’da tahminen 1,7 milyon insan daha yüksek yerlere taşınmak zorunda kaldı. Mısır ve sorgum ekinlerinin yanı sıra , su basmış tarlalarda otlatmadan yakalanan su kaynaklı hastalıklardan besi hayvanları da öldü. Bu, zaten mevcut olan düşük miktardaki süt ve eti tüketti.

Köylüler günün çoğunu yabani nilüfer soğanı toplayarak geçirirler. Bunlar, hayatta kalmak için küçük, tatmin edici olmayan bir günlük öğüne benzeyen bir macun oluşturmak için toz haline getirilir. Sularda balıklar var, ancak balık ağları ve kanoların yokluğunda yakalanmaları zor.

2021 sonlarında BM Dünya Gıda Programı raporuna göre , Güney Sudan’da 2,5 milyon insan “ciddi gıda güvencesi yok” ve 7 milyon kişi “gıda güvencesi yok” ve toplam nüfusu 11 milyon olan bir ülkede. COVID-19, ülkenin hava durumuyla ilgili sıkıntılarını daha da artırdı.

“Her yerimiz suyla çevrili ve kaçacak hiçbir yerimiz yok. İnsanlar açlıktan ölüyor ve bunun sorumlusu sel.” 70 yaşındaki Nyakeak Rambon, şimdi bütün bir köy tarafından selden korunmak için kullanılan terk edilmiş bir okul olan Wangchot İlkokuluna dönerken bastonunu denge için kullanıyor. Gece çöküyor ve içeride neredeyse hiç yer yok. Nyakeak, insanların içeride uyuyacakları daha fazla yer kalmaması için acele eder. Çok geç olmadan içeri girmeli, bütün gece içeride kalırsa yerini kaybetmez. Eski Fangak, Güney Sudan, Kasım 2020.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Sel Tahribatını Fotoğraflamanın Lojistiği

İngiliz fotoğrafçı, “Kuzey Güney Sudan’da, genellikle sular altında kalan Eski Fangak’ta [sel ve sınırlı içme suyu nedeniyle elektriği olmayan bir kasaba] yerel bir [Açlığa Karşı Eylem] ofisi var” diyor. “ Ekvador’dan ödüllü bir yazar olan Susan Martinez ile çalıştım ve buna ek olarak, bir tekne şoförümüz, ayrıca bir çevirmen ve yerel topluluktan tuttuğumuz bir asistanımız vardı.

“Derin suda yürümeyi bilen bir asistana ihtiyacım vardı. Tüm destekleri çok önemliydi. Birkaç fotoğrafçı bana Güney Sudan sellerine nasıl gireceğimi sordu, ancak sahip olduğumuz lojistik destek olmadan bu neredeyse imkansız.”

Bütün bir aile, birkaç saat önce bir set kırıldığında topraklarına fışkıran sel suyunu çıkarmaya çalışırken geceye kadar çalışır. Aile, evlerinden aldıkları plastik levhaları (tente) kullanarak taze çamurla inşa ettikleri setin üzerini yeniden kapatmaya çalıştı. Yerleşim yerlerinde zaten çok fazla su birikmiştir, ancak aile, selin evlerini tamamen ele geçirmesini durdurmak için suyu dışarı atmaya devam etmelidir. Old Fangak, Jonglei Eyaleti, Güney Sudan, Kasım 2020.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Sel, Güney Sudan’ın 78 ilçesinden 33’ünü etkiledi. Alanlara erişim sağlamak herkesin bildiği gibi zordur, bu nedenle buralarda geçireceğiniz zaman genellikle sınırlıdır. Fotoğraf grubu sık sık gün boyu suda yürümek zorunda kaldı ve bu son derece yorucuydu – Caton çoğu zaman “adrenalin üzerinde çalıştıklarını” söylüyor.

Nemin ve 90 derecelik sıcaklığın getirdiği rahatsızlığın yanı sıra, selde fotoğraf çekmek, tüm ekipmanınızı suda hızla kaybetme tehlikesini de beraberinde getirir. Ayrıca suda, Caton’un timsahlara karşı “keskin bir göz” tutması gerekiyordu.

Caton’un ekibi, daha uzun mesafeler söz konusu olduğunda seyahat etmek için motorlu tekneler kullandı, ancak bazı alanlar ulaşılamayacak kadar uzaktı ve bu alanlar için mürettebatın “kano” (temelde elle oyulmuş bir ağaç gövdesi) ile seyahat etmesi gerekiyordu. Caton, bunların “çok huzursuz” yüzdüğünü ve asla güvende hissetmediğini söylüyor. Tüm biniciler ani veya yanlış bir hareketle dengelerine odaklanmak zorunda kalırlar ve alabora olabilir.

Suya düşmek Caton için bir seçenek değil çünkü kirli suyu silkeleyip kanoya binmek kadar kolay değil ve elinde her zaman bir Hasselblad’ı sımsıkı sımsıkı tutuyor.

“Ben yaşlı bir erkeğim. Bu bacaklarla suda fazla ilerlemeyi başaramayacağım. Bu yüzden selin çok yüksek olduğunu anlayınca çocukları burada tutmamaya karar verdik… Bu yüzden ailemize onları beslemek için balık avının arkasında kalacağımızı söyledik.” Peter Kak, su basmış evinin içinde oturuyor. Yer, Peter ve oğlu Samuel’in uyuyabileceği suyun üzerinde yeni bir zemin oluşturmak için kuru ot katmanlarıyla kaplandı. Peter’ın ailesinin geri kalanı yüksek yerlere giderken Peter ve oğlu balık tutmak için geride kaldı.
Daha sığ sel sularında balık yakalamak nehirden daha kolaydır ve bunun için kanoya ihtiyaçları yoktur. Yeterince kuru balığa sahip olduklarında Peter ve oğlu, balıkları Eski Fangak pazarında satmak için içi boş bir palmiye ağacı gövdesi olan bir kano kiralar. Kanoda sadece bir kişilik yer olduğu için Peter geride kalır. Baba ve oğul, ailelerinin bir şeyler yemesini sağlamak için her gün balık tutar. Old Fangak, Jonglei Eyaleti, Güney Sudan, Kasım 2020.
©Peter Caton – Action Against Hunger
Old Fangak’ın sular altında kalmış bir mahallesinde bir inek çöken evden geriye kalanları yiyor. Hayvanlar için mera eksikliği, hijyenik olmayan koşullar ve su kaynaklı hastalıklar nedeniyle çiftlik hayvanlarının ölümlerini artırdı. Bölgedeki sığır sahipleri, hayvanlarının sel sularında büyüyen ve uzun vadede onları zehirleyen ve öldüren otlardan başka yiyecek bir şeyleri olmadığını söylüyor. Üç yıl süren selden ve otlaksız kalan birkaç hayvanın yakında ölmesi kaçınılmaz. Eski Fangak, Güney Sudan, Eylül 2021.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Fotoğraf Ekipmanı ve Devam Etmenin Zorlukları

Caton, “Taşkınları çekmek için çok pratik olmayan bir fotoğraf makinesi olan Hasselblad H5D-50C kullanarak çekim yapıyorum” diyor. “Ağır, huysuz ve kesinlikle yüzmeyecek! Ancak bence seriyi bu kadar güçlü yapan Hasselblad. Sürekli kameramla kumar oynuyordum, genellikle kamera gövdesini avucumun içinde tutarken çekim yapıyordum. Bu şekilde, su elimin arkasına değdiğinde sınırımda olduğumu biliyordum.”

Her kıvrıma ve yarığa sürekli olarak her türlü kir ve kalıntı bulaştığı için kamerasını ve sensörünü temiz tutmak zordu.

Caton, “[Kameramı] her günün başında elle temizliyorum ve ardından sensörümü çevreden gelebilecek herhangi bir kire maruz bırakmak istemediğimden bırakıyorum” diyor.

5 yaşındaki Nyajima Guoy, kurşun delikleriyle kaplı bir duvara tutunarak kuru kalmaya çalıştı. Nyajima’nın köyü sel tarafından yok edildi ve ailesi Wangchot İlkokuluna sığındı. Terk edilmiş okul binası, sel sularıyla yerinden edilmiş bütün bir köy için bir sığınak görevi görüyor. Eski Fangak, Güney Sudan, Kasım 2020.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Ekip, pilleri şarj etmek de dahil olmak üzere küçük elektrik ihtiyaçları için küçük bir jeneratör satın aldı, ancak ilk gecelerinde birkaç saat sonra bozuldu.

Caton, “Neyse ki, nehrin birkaç mil aşağısında, karşımızda başka bir yardım kuruluşu çalıştı ve yardım etmeye hazırdı” diye hatırlıyor. “Ancak, akşama kadar çalıştık ve sonra Hasselblad pillerimi ve dizüstü bilgisayarımı şarj edeceğim yeri bulmak için nehir boyunca zifiri karanlıkta tehlikeli bir yolculuk yaptık. Günün o kısmını hiç sevmedim.”

“Gece sel geldi. Gece saat 1’de. Bu yüzden çocuklarımı ve ailemi aldım ve her şeyi geride bıraktım. Sabah döndüğümde hiçbir şeyim kalmadığını fark ettim.” Stephen Koang, su basmış evinin içini gösteriyor. Stephen ve ailesi şimdi komşusunun evinde uyuyor. Stephen’ın komşusunun evinde yerinden edilmiş diğer insanların da uyuduğu bir odası kalmadı, bu yüzden Stephen ve ailesi dışarıda battaniye veya cibinlik olmadan yerde uyumak zorunda. Eski Fangak, Güney Sudan, Kasım 2020.
©Peter Caton – Action Against Hunger

RAW formatında çekim yapan fotoğrafçı, Güney Sudanlıların güzel cilt tonunu yakalamayı çok sevdiğini, ancak yoğun güneş ışığının “her şeyi ağartması” nedeniyle özellikle gün ortasında bunu genellikle zorlayıcı bulduğunu söylüyor. Günün büyük bir bölümünde insanları dışarıda çekerken, doğru pozlanmış görüntüler üretmek için genellikle “flaş kullanmaya zorlanır”.

23 yaşındaki Nyapini Yiel, su basmış evinin içindeki kırık yatağında yatıyor. Anne, çocuklarıyla yalnız yaşıyor ve evini çevreleyen bentleri birçok kez tamir etmeye çalıştı, ancak amansız su içeri girmeye devam etti. “Bentler genellikle geceleri kırılır, bu yüzden dün gece kırıldığında hava karanlık olduğu için hiçbir şey yapamadım ve çocuklarım ve ben evde yalnızdık, o yüzden tekrar uyuduk. Su eve girerken bile yatağın üstünde uyuduk.” Nyapini bize önceki gece su basan evini gösterdi. Eve su girerken nasıl uyuduğunu anlattı. Fotoğrafçı bunu göstermek için bir fotoğraf çekip çekemeyeceğini sordu ve Nyapini kabul etti. Daha yönlendirme yapılmadı. Kuruluş tarafından kaydedilen onay.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Su ve Sivrisinek Her Yerde

Şair Coleridge’den alıntı yapmak gerekirse, Caton’un belgelediği durum “Su, Su, Her Yerde, İçilecek Bir Damla Yok!” vakasıdır.

Köylüler , daha temiz su alabilecekleri Nil Nehri’nin iki ana kolundan biri olan White Nile‘a ulaşmak için sular altında kalan topraklarından geçerler. “Temizleyici” göreceli bir kelimedir çünkü yerel halk tarafından geliştirilen bağışıklığa sahip olmayan Caton gibi yabancılar için hala içilmez. Bazı topluluklarda, içme suyu temini için kullandıkları, bazıları kirli su ile kirlenmiş sondaj kuyuları vardır. Ancak Caton ve ekibi paketlenmiş su taşıyordu.

Bir önceki gezide fotoğrafçı, tuvalet molalarını zorlaştıran ve daha az su tüketimine neden olan kuş tüyü giymişti. Bununla birlikte, bir iş gününün sonunda, bir oturuşta rehidrate etmek için bir galon suyu yuttuğunu gördü. Suyla birlikte, sistemi sağlıklı tutmak için neredeyse zorunlu çeyrek galon elektrolit vardı.

“Suyu, bizi oraya götürmeyi başaran ve küçük bir iniş pistine inen küçük uçakla getirdik. Çok büyük bir lojistik girişimdi.”

“Geceleri sivrisinek ısırıklarından dolayı gündüzleri kendimizi hep zayıf hissederiz. Bunun için endişeleniyorum. Bu su ve açlıktan dolayı ıstırap çekiyoruz.” Nyapata Thiel, gidecek başka yeri olmayan birçok kişi için derme çatma bir sığınak haline gelen Wanglei İlkokulu içindeki bir sınıfta oturuyor. Hayvanlar ve insanlar, su basmaktan birkaç santim uzaklıktaki bu odalarda uyurlar. Su kapının hemen dışında oturuyor. Dışarıdaki sel, aynı anda hem yemek pişirme suyu hem de atık bertarafı kaynağı, çocuklar için bir oyun alanı ve sıtmaya bulaşmış sivrisinekler için bir üreme alanı. Sıtmanın yayılması ve sellerden kaynaklanan temiz su eksikliği, Güney Sudan’da akut yetersiz beslenmeyi şiddetlendirdi.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Su havuzlarının bolluğu, sivrisineklerin çoğalması için bir cennet ve onunla birlikte, normal zamanlarda bile var olan ama şimdi çok daha fazla olan sıtma belası.

Fotoğrafçı, “Tipik bir yılın on ayını tropiklerde geçiriyorum, bu yüzden her gün sıtma hapı alırsam vücudum üzerinde zararlı bir etkisi olur” diyor. “Ancak bunun için onlara ihtiyacımız vardı çünkü sivrisinekler 20 yılı aşkın kariyerimde gördüğüm en kötü şeydi.”

Bir çocuk, Pibor kasabasını koruyan önemli bir setten geçiyor. Topluluk tarafından, kırılan setin güçlendirilmesi için gösterilen çabalara rağmen, kasabanın birçok bölgesi sular altında kaldı. Pibor, Güney Sudan, Kasım 2021.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Fotoğrafçı, “Onları yutmaya devam ettiğim için bütün gün öksürürdüm” diyor. “Özellikle göz kapağımdaki delice kanın tadını çıkardılar; hatta oraya nasıl ulaşabilirler? Gazeteci ve ben çekimler sırasında mücadele ediyorduk ve bugüne kadar bir yıl sonra gizemli cilt enfeksiyonları geçirmeye devam ettik.

“Suda yatarken su böcekleri tarafından ısırılırdım ama görüntüye o kadar odaklanırdım ki başka hiçbir şeyin önemi kalmazdı. Sellerin son yolculuğunda, Kenya’dan bizimle birlikte kuş kuşları aldık, bu da yardımcı oldu. Ama tropikal sıcaktan kuşların içinde o kadar çok terlersiniz ki, giyseniz de giymeseniz de ıslanırdınız!”

Lakabang Köyünden 50 yaşındaki Nyadiang Gak, iki yıl üst üste çok ihtiyaç duyduğu hasadı kaybettikten sonra mahvolmuş mısır ekinlerinin yanında duruyor. “Evimin yanına mısır diktim ama ikinci sel geldiğinde onu mahvetti ve ben onu hasat edemedim bile. Üzülüyorum çünkü bu iki selden önce sofraya yemek koyan bir mutfak bahçem vardı ve çocuklarımı da Eski Fangak’ta okula gönderebiliyordum ama bu sel yüzünden gidemiyorlar çünkü ben yokum. Onları destekleyecek hiçbir şeyin yok.” Nyadiang, evi olan Pour Köyü sel suları altında kaldıktan sonra 2021’de Lakabang’a göç etti. Nyadiang ve ailesi, yüksek arazinin küçük bir köşesine yerleştiler ve evin arkasına mısır ektiler. Aile, bu yıl hasat yapabileceklerini ve selden akan stokları yenileyebileceklerini düşündü. Ancak, üçüncü yılda bir sel ekinlerini bir kez daha mahvetti. Eylül 2021.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Martinez (fotoğrafçı ekibinin bir parçası olan gazeteci) ve Caton’un kendisi sıtmaya yakalanmayan iki kişiydi. Bu yüzden sürekli “sıradaki ben miyim?” diye düşünüyorlardı.

Standart sivrisinek kovucu ve hatta pahalı ürünler, açgözlü böcekler üzerinde herhangi bir etkiye sahip değildi, bu nedenle bir personel, ikisi için sivrisinek ağından yapılmış bir takım dahice fikrini buldu.

İngiliz, “Hepimiz onları tarlada giyerdik ve selde yürüyen kilolu hayaletler gibi görünüyorduk” diye gülüyor. “Yerliler için oldukça güzel bir manzara olmalı. Yerlilerin birkaç saniyede bir böcekler tarafından ısırılarak nasıl yaşayabildiği şok edici.”

Bir aile hayvanlarıyla birlikte daha yüksek yerlere göç eder.
©Peter Caton – Action Against Hunger

İnsanlık için fotoğraf çekmek

Caton, Afrika’yı her ikisi de mahsullerin yok olmasına ve toplulukların aç kalmasına neden olan sel ve kuraklık altında kapsamlı bir şekilde görmüş ve belgelemiştir.

“Bu selin çekildiği tüm günlerde, tek bir kişi portresini reddetmedi; aslında tam tersiydi,” diye açıklıyor Caton. “Beni, neler olup bittiğini merak eden bir kameraya sahip bir yabancı olarak ve dünyanın içinde bulundukları kötü durumdan haberdar olması için bir fırsat olarak gördüklerini hissediyorum.

“Hiç kimseden bir düşmanlık görmedim. Sel felaketine yaptığımız ilk gezi, bu insanlara yardım etmek için çok para topladı ve diğer etkilenen bölgelerden daha fazla insanın yardım alabilmesi için felaketin profilini yükseltti. Köylüler bunu biliyor gibiydiler, bu yüzden birçok kişi çalışmamız için bizi tebrik edip teşekkür edecekti. İşbirliğini daha da kolaylaştırdı ve son derece faydalı hale getirdi.”

“Bütün gün setin üzerine su döktüm. Yoruldum. Artık ayağa kalkamıyordum.” 70 yaşındaki Nyakoang Mayieh, gün doğumundan gün batımına kadar çalıştıktan sonra, kızının Galele Köyü’ndeki evinin zaten taşmış bir bölgesinden bir kovayla suyu boşaltmaya çalışırken, suyun içinde bitkin bir şekilde yatıyor. Nyakoang ve kızı Nyayen, diz hizasına kadar gelen suyu boşaltmayı bırakmayı reddetti. Günün sonunda, Nyakoang yorgunluktan bayıldı. Eski Fangak, Jonglei Eyaleti, Güney Sudan.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Caton son 16 yılını seyahat ederek ve otellerde yaşayarak geçirdi – evi bir bavul ve bir kamera çantası. Geçen Ekim ayında, koronavirüs pandemisi dünyayı kasıp kavururken yaklaşık 20 ay Doğu Afrika’da mahsur kaldıktan sonra babasının sürpriz 80. doğum günü partisi için kuzey İngiltere’deki Scarborough’a gitti.

Caton, bu son sel trajedisinin gezegenimiz üzerindeki insan etkisinden kaynaklanıp kaynaklanmadığını veya daha da şiddetlendiğini düşünüp düşünmediği sorulduğunda, emin olmadığını ancak yanıtın aynı olması gerektiğini söylüyor.

Caton, “Neyin insani bir sonuç olduğunu ve doğanın doğa olduğunu söylemek zor” diyor. “Bilim adamları, [böyle] bir şeyin insan yapımı olup olmadığını kesin olarak söylemek için yeterli veriye sahip değiller, ama asıl önemli olan asıl sebep ne olursa olsun başkalarına yardım etmek için neler yapabileceğimiz… farkındalık, yardım etme isteği ve insanların güçlü direnci olduğunda umut edin.”

“Bu selin en kötü yanı her şeyi kaybetmek. Halım, cibinlik, çarşaflar, kıyafetlerim hepsi sel tarafından alındı. Şimdi sadece nehre bağlıyım. Yakalayabileceğim balık varsa yerim, yoksa aç kalırım.” 43 yaşındaki Nyakeet Yuay, evini su bastı ve evini çöktü.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Caton, 90’ların sonunda İngiltere’de bir fotoğrafçılık derecesi ile mezun oldu. Daha sonra altı aylığına Hindistan’a seyahat edecek kadar para biriktirmek için fabrikalarda çalıştı. O sırada Bhopal gaz felaketi üzerine çektiği fotoğraf denemeleri İngiltere’de Marie Claire’de yayınlandı . Cüzzam üzerine yaptığı diğer çalışması ise John Kobal Fotoğraf Portre Ödülleri kapsamında Londra’daki National Portrait Gallery’de sergilendi . Bu, 20 yıldan fazla bir süre önceydi ve o zamandan beri işine tutkuyla bağlı kaldı.

“[Çalışmam] çoğunlukla durumu bağlamsallaştırmak için ek görüntüler içeren çevresel portredir” diyor. “Güçlü bir kombinasyon oluşturuyor.”

“Tahliye edip başka bir yere gidemeyiz. Evlerimizi bir setle korumak zorundayız.” 44 yaşındaki Nyanong Chamchan, bir set inşa etmek için ıslak zeminden bir parça sağlam çamur oyuyor. Sabah bent kırıldı ve gücü yeten herkes Pankır Köyü’nü kurtarmak için onu onarmaya yardım ediyor. Kadınlar, daha derine inmek için sivri uçlu bir direk kullanarak sert çamur toplayabilirler. Nyanong, kaçınılmaz sel sularını dışarıda tutmak için neden savaşmaya devam ettiğini sorduğunda, yukarıdaki alıntıyla yanıt verdi. Eski Fangak, Güney Sudan, Kasım 2020.
©Peter Caton – Action Against Hunger

Caton, “Adaletsizlik veya eşitsizlik gördüğümde ne olursa olsun, yardım etmeye istekli ve motive oluyorum” diyor. “Özel yeteneğim fotoğraf çekmek, ancak fotoğrafçı olmasaydım, bir bakıma yardım görevlisi olurdum.

“Çevrenin tahribi her zaman resimlerimin arkasındaki itici güç olmuştur. Doğanın harikasından her zaman etkilenmişimdir, bu yüzden aktivizm kaynaşması mantıklı geliyor. Anlatılmamış bir felaketi ortaya çıkarırken hissettiğim bir sorumluluk duygusu var.”

Caton, gurur duyduğu bu görevde 100’e kadar çok sayıda fotoğrafı düzenledi. Bu, dergiler ve gelecekteki projeler için kullandığı kaynak havuzudur. Oldukça kapsamlı bir görsel çeşitliliğine sahip olduğu için bu yıl kitap yayıncılarına başvurmayı planlıyor.

Dizi geçen yıl başarılı oldu ve Hong Kong, Paris, New York ve Londra’daki grup gösterilerinin bir parçasıydı. Ayrıca bu yıl New York’taki sel baskınıyla ilgili kişisel bir gösteriden söz ediliyor.

Peter Caton’un çalışmalarının daha fazlasını web sitesinde ve Instagram‘da bulabilirsiniz.


Yazar hakkında : Phil Mistry, Atlanta, GA’da yaşayan bir fotoğrafçı ve öğretmendir.  90’larda New York’taki Uluslararası Fotoğraf Merkezi‘nde ilk dijital kamera derslerinden birine başladı. Sony/Popular Photography dergisinin Digital Days Workshops’un yönetmeni ve öğretmeniydi. Kendisine buradan ulaşabilirsiniz .


Resim kredisi: Başlık fotoğrafı: “Bir kova kullanarak çocuklarımızı güvenli bir yere getirmek için fedakarlık yapıyoruz”. 36 yaşındaki Nyalong Wal, 2 yaşındaki kızı Nyamal Tuoch’u karaya taşıyor. Nyalong, Lakabang Köyü’nden Paguir Köyü’ne kadar tüm yolu seyahat ediyor. Yolculuk, Nyalong’un bölgedeki tek İstikrar Merkezine götürdüğü bir kovanın içinde hasta bir bebekle suda yürüyerek iki saat sürüyor. Paguir Köyü’nün dört bir yanındaki anneler, sağlık ocağına ulaşmak için bebeklerini kovalarda taşıyor. Su altındaki zemin dengesiz ve yolun bazı kısımları çok derin. Bebeklerini başlarının üzerinde taşıyan bu anneler, zeminin daha sağlam olduğu yerlerde hızlanmalarını sağlıyor. Old Fangak, Jonglei Eyaleti, Güney Sudan, Kasım 2020. Tüm fotoğraflar Peter Caton/ Action Against Hunger

Exit mobile version