alanadler

Tam çerçeve ve orta format sistemler, APS-C'den daha yüksek kalitede görüntüler üretebilir. Ancak bu yüksek kalite, çok büyük baskılarda bile nadiren algılanır. Ben buna "aşırılık" diyorum çünkü bu daha pahalı ve daha ağır ekipmanın avantajını algılayamıyoruz. Yazarın notu : Sayın Okuyucu, Aşağıdaki makale başlangıçta görüşlerimi içeriyor gibi görünebilir. Ama yakından okumanızı rica ediyorum. Bu yazıda görüş yok . Sadece gerçekler . Saygılarımla, Alan. APS-C ve Tam Çerçevenin Görüntü Kalitesini Karşılaştırma Büyük baskıların, daha büyük sensörlerin daha iyi olarak algılanabileceği yer olduğu yaygın bir şekilde düşünülmektedir. "Hangi baskı boyutunda tam çerçeve kalitesi algılanabilir şekilde APS-C'yi aşıyor?" Sorusuna yanıt veren birçok çevrimiçi makale ve tartışma var. Ancak bu tartışmalar nadiren gerçek testlerle desteklenir. Bu karşılaştırma, Norveçli profesyonel bir fotoğrafçı ve fotoğraf öğretmeni / yazar Magnar W. Fjörtoft tarafından, olan bir gerçek teste dayanmaktadır. Eski 12 MP APS-C kamerası ve yepyeni 24 MP tam kare kamerasıyla f / 8'de büyük ayrıntılar içeren bir tersanenin bu sahnesini çekti. Her bir fotoğrafı 43 ″ genişlikte bastı ve 30 fotoğraf profesyonelinden ve meraklılarından oluşan bir gruptan, her baskıyı hangi kameranın çektiğini yazmalarını istedi. 12 MP APS-C mi yoksa 24 MP tam kare miydi? Baskıları istedikleri kadar yakından incelemelerine izin verildi. Çağrılarının sadece% 50'si doğruydu, bu da yazı tura atmakla aynı şey. Magnar, kendisinin baskılar arasında bir fark tespit edemediğini ve hangisinin hangisi olduğunu takip etmek için arkasına "A" ve "B" etiketlemesi gerektiğini söyledi. Karşılaştırmayı burada kısaca anlattı. Ancak, bana daha ayrıntılı bir açıklama ve bu gerçek test görüntüsünü gönderdi. Mümkün olan en yüksek kalitede görüntü basma konusunda çok tecrübelidir ve karşılaştırma baskıları üretirken büyük özen göstermiştir. Magnar, her iki fotoğrafı da bastıktan sonra, “Gözlerimize inanamadık! Sonra güldük ve güldük. Herhangi bir farklılık tespit edemedik ! " Magnar ve meslektaşları, 12mp APS-C ve 24mp tam kare kameraları karşılaştırdı. Aşağıdaki tartışmam, APS-C görüntü kalitesini tam kareye çok daha yaklaştıran 24mp APS-C ile tam kareyi karşılaştırıyor . Daha büyük baskılarda bir fark algılamayacağımız tartışmaları da var çünkü daha büyük baskıları daha uzaktan görüyoruz. APS-C ve En Yüksek Çözünürlüklü Tam Çerçeve Karşılaştırmalarım Aşağıdaki kitaplık bir Sony a6400 (24mp APS-C) ve bir Sony a7R IV (61MP tam kare) ile çekildi. A7R IV, bu yazının yazıldığı sırada (Aralık 2020) mevcut olan en yüksek çözünürlüklü tam kare kameradır. Bu nedenle, APS-C'ye göre mevcut en büyük çözünürlük avantajına sahiptir. Her iki kamera da, bu kameralar için mevcut en keskin lenslerden biri olan aynı Sony 90mm f / 2.8 makro lensi kullandı. Diyafram f / 5.6 olarak ayarlandı. Bu tam çerçeve: Tam kare kamera, her iki görüntünün de aynı görüş alanına sahip olması için konuya yaklaştırıldı. Orijinal görüntüler indirmeniz ve çalışmanız için hazır. Aşağıdaki görüntü için tam kare görüntüyü yaklaşık% 67'ye düşürdüm, böylece her iki görüntü de aynı sayıda piksele sahip. Bunun gibi azaltmalar görüntü kalitesini artırır . Sonra her kameranın görüntüsünden 1.000 piksel genişliğinde bir merkez kırpıp aynı arka plana yerleştirdim. Bunu 15 inçlik bir dizüstü bilgisayarda görüntülerken, bu kırpılmış görüntüler 42 inç genişliğindeki bir baskının ortasını görüntülemeye benziyor. Üst görüntü APS-C ile, alttaki görüntü ise tam kare ile çekilmiştir. Bir fark göremiyorum. Orijinal görüntüleri buradan indirin: Sony a6400 ve Sony a7R IV. Bir fark görebiliyor musun? Yüksek ISO'da Karşılaştırma Yukarıdaki karşılaştırma 24mp APS-C ile 61mp tam karedir. Her iki sensör de yaklaşık aynı piksel boyutuna ve dolayısıyla aynı gürültüye sahiptir. Ama 24mp APS-C ile 24mp FF'yi karşılaştırmaya ne dersiniz? Bu durumda, çözünürlükler aynıdır, ancak FF pikselleri daha büyüktür ve daha düşük gürültüye sahip olacaktır, ancak yalnızca yüksek ISO'da. Bu görüntüler DPReview'un Studio Scene karşılaştırma aracından alınmıştır. Soldaki görüntü 24mp a6400'den ve sağdaki 24mp a7 III'den. Her ikisi de ISO 6400, bu da çekim yaptığımı hatırlayabileceğimden daha yüksek. Yakından incelendiğinde, tam kare görüntünün paraziti biraz daha düşüktür. Ancak bu görüntü parçalarının her biri 6000 piksel genişliğindeki görüntünün yalnızca onda biri. Sanki her yüzden on kat daha geniş 30 ila 40 inç genişliğinde bir baskıya bakıyormuşsunuz gibi yaklaşık dört fit geri adım atın. Bu görüntüler arasındaki gürültü farkı, izleme mesafesinde algılanamaz. Portreler için Tam Kare Alan Derinliği APS-C'ye göre tam çerçeve lehine yanlış bir argüman, portreler için daha sığ alan derinliğine sahip olmasıdır. Ancak APS-C lensinizi FF lensinden bir kademe daha fazla açmak , alan derinliğiyle eşleşecektir . Örneğin, f / 2'de 50 mm lensi olan bir APS-C kamera ve f / 2.8'de 75 mm lensi olan bir FF kamera aynı görüş alanına ve alan derinliğine sahiptir. Vahşi Yaşam Fotoğrafçılığı için Telefoto Erişim Son zamanlarda kuş fotoğrafçılığı için bir kamera gövdesi aradım ve 24mp APS-C ve 24mp tam kare olarak düşündüm. Her ikisi de aynı sayıda piksele sahip olmasına rağmen, pikseller tam çerçeve sensöründe daha uzak aralıktadır. Aynı telefoto lens ile, bir kuş, 24MP FF sensöründe, 24MP APS-C sensördekine kıyasla yalnızca% 67 daha fazla piksel yüksekliğinde olacaktır. Bu nedenle, bu durum için, tam çerçeve APS-C'den daha düşüktür . Ayrıca, mevcut en yüksek çözünürlüklü tam kare kamerayı, mm başına 266 piksele sahip 61mp Sony a7R IV'ü de düşündüm. Ancak 24mp APS-C, mm başına 256 piksele sahip olduğundan neredeyse eşittirler. Belirli bir telefoto lens ile bir kuş, her iki sensörde piksel olarak neredeyse aynı yüksekliğe sahip olacaktır. Ama kuşu vurgulamak için her zaman çevredeki görüntüleri keserim. Bu tam kare kamerayla, çevredeki daha fazla görüntüyü keserdim. Bu görüntü, tüm çerçeve genişliğinin %37'sidir. Özet 24mp APS-C ve 61mp tam kare görüntü kalitesini karşılaştırırken, tam karenin daha yüksek çözünürlüğü algılanamaz.24mp APS-C ve 24mp full frame kameraların görüntü kalitesi karşılaştırılırken, bunlar yalnızca 6400 gibi çok yüksek ISO değerlerinde farklılık gösterirler. Ancak, küçük fark normal izleme mesafesinde algılanamaz.APS-C'ye göre tam çerçevenin daha sığ alan derinliği “avantajı”, APS-C lens, tam çerçeve lensinden bir durak daha büyük açıldığında kaybolur.61mp Sony a7R IV hariç, şu anda mevcut tüm full frame kameralar, 24mp APS-C kameralardan daha kaba piksel aralığına sahiptir ve bu nedenle vahşi yaşam fotoğrafçılığı için daha düşük telefoto erişimine sahiptir.Tam çerçevenin APS-C'ye göre daha yüksek kalitesini algılayamazsak, APS-C'ye göre daha yüksek orta format kalitesini algılamamız pek olası değildir. Ama bu soruyu gelecekteki karşılaştırmalara bırakalım. Micro Four Thirds'e ne dersiniz? “APS-C bu kadar iyiyse, Micro Four Thirds'e ne dersiniz?” Diye sorabilirsiniz. Bu sisteme sahip olmamama rağmen, birçok çözünürlük testi ve örnek fotoğraflar üzerinde çalıştım. Görüntü kalitesi genellikle APS-C ve tam kareden biraz daha düşüktür. Belki de bunun nedeni lenslerin milimetre başına 300 pikseli keskin bir şekilde çözememesi. Micro Four Thirds makinelerinin argümanı hafiftir. Ancak, üzerinde çalıştığım kamera artı telefoto lensin kuş gözlem kitleri APS-C'mden daha hafif değil. Örneğin, Sony a6400 (403) gram ve Sony 70-350 zoom ( 625g) kuş gözlem kitim 1.028 gram ağırlığındadır. 100-300 zoom lensli (520g) eşdeğer Panasonic G9 (658g) kiti 1.178 gram ağırlığındadır. Olympus OM-D E-M1 III gövdesi, toplam 1.100 gram kit ağırlığı için 580g'de biraz daha hafiftir, ancak yine de APS-C kitimden daha ağırdır. Four Thirds gövdelerinin APS-C bedenimden daha ağır olduğuna da dikkat edin. Daha Fazla Öldürme - Boşa Harcanmış Lens Hızı Hızlı makro ve portre lenslerinde çok fazla para ve kas boşa harcanır. Ancak geniş açıklıklarda alan derinlikleri, amaçlanan uygulama için çok sığdır. Hızlı Makro Lensler Makro fotoğrafçılıkta her zaman alan derinliği için mücadele ediyoruz. Deneyimli fotoğrafçılar f / 16 ve f / 22 kullanır. Öyleyse f / 16 ve f / 22'de makro çekiyorsak, makro lenslerimiz neden f / 2.0 ve f / 22? Bu kullanılmayan hız, makro lenslere önemli maliyet ve ağırlık katar. Bazı fotoğrafçılar, kırınım endişesi nedeniyle küçük açıklıklardan kaçınır. Ancak kırınımdan kaynaklanan hafif yumuşaklık, sığ alan derinliğinden kaynaklanan bulanık görüntülerle karşılaştırıldığında önemsizdir. Ayrıca, düzenlemede keskinleştirme ile kırınım efektleri kolayca giderilebilir. Kırınımın f / 16 veya daha geniş açıklıklarda algılanamaz olduğunu gösteren makro testler yaptım. Kırınım f / 22'de zar zor algılanabiliyordu ancak kurguda kolayca keskinleştirildi. Sony a6400, Zeiss Touit 50mm f/2.8 makro lens ile: f/8 (sol), f/22 (orta), ve f/22 keskinleştirilmiş (sağ). Bu üç karenin her biri, 6000 piksel genişliğindeki çerçevenin beşte biri olan 1200 piksel genişliğindedir. Görüntünün tamamı bu ölçekte yaklaşık 15 ″ genişliğinde olacaktır. F / 22 karesinde hafif kırınım yumuşaması görmek için bu boyutu iki katına çıkarmak zorunda kaldım. Ve biraz keskinleştirme bunu ortadan kaldırdı. Yine de fotoğraf uzmanları bizi kırınım konusunda sürekli uyarıyorlar. Odak istifleme bazen makro çalışmada alan derinliğini artırmak için yapılır, ancak yığınlar f / 2,8 çekimden oluşmaz. f / 16, istifleme için tipik bir seçim olacaktır. Alan derinliği uzaklığın karesiyle artar . Bu yüzden daha fazla derinlik istediğimde mesafeyi artırıyorum. Çok kolay ve çok etkilidir. Mesafeyi ikiye katlamak, alan derinliğini 4X artırır. Hızlı Portre Lensleri f / 1.4, portre lensleri için “olmazsa olmaz” diyafram açıklığı haline geldi. Ancak f / 1.4'teki alan derinliği bir insan yüzü için çok sığ. Burnu ve gözleri keskin bir şekilde yakalamak için 36 mm'lik bir derinlik gereklidir. Ancak bir metreden kafadan çekim yapan 85 mm f / 1,4 lensin derinliği yalnızca 9 mm'dir. Burun ucunu ve gözleri keskin bir şekilde yakalamak için f / 5.6 gereklidir. Burundan kulaklara kadar olan derinliği keskin bir şekilde yakalamak için f / 16 gereklidir . Fujifilm geçtiğimiz günlerde neredeyse iki pound ağırlığında 1.500 $, 50mm f / 1.0 lens duyurdu . Duyurularının başlığı açıkça portrelerin bu lensin amaçlanan kullanımı olduğunu belirtiyor, “Yeni bir portre fotoğrafçılığı çağını müjdeliyor”. Ancak bu mercekle yapılan bir kafa vuruşunun f / 1.0'da 5 mm'lik bir alan derinliği vardır. Bu bir kirpik uzunluğu kadardır. Profesyonellerin portreler için hangi diyafram açıklığını kullandığını sordum. f / 4 ve f / 5.6 ortak cevaplardır. Ancak f / 11 gibi çok daha küçük açıklıklar, arka plan uzaktayken kafayı tamamen izole edecektir. Bu portre f / 11'de çekildi. a6400 18-135mm at 90mm f/11 Yazar hakkında : Alan Adler Los Altos, California'da yaşıyor. 60 yıldır hevesli bir fotoğrafçı. Ayrıca yaklaşık 40 patenti olan tanınmış bir mucittir. En tanınmış icatları Aerobie uçan halka ve AeroPress kahve makinesidir.

“Aşırıklık” : Neden Daha Büyük ve Daha Hızlı Her Zaman Daha İyi Değil?