Sanal Sergi

Bir fotoğrafçıysanız, muhtemelen hafıza kartlarına aşinasınızdır. Bunlar fotoğraflarımızın depolandığı şeydir — fotoğraf makinemizdeki bir yuvaya (veya yuvalara) yerleştirdiğimiz, fotoğraf çektiğimiz ve sonra (bazen) çıkarıp bilgisayarımızdaki bir kart okuyucusuna veya kart yuvasına yerleştirdiğimiz çıkarılabilir flash ortam.

Otomasyonun arttığı bir dünyada, en azından fotoğrafçılık hala tetikte, aktif ve komuta altında kalma fırsatı sunuyor. Tam manuel modda çekim yapmak ilk başta göz korkutucu olsa da, yaratıcı kontrol, zorlu ışıkta uygun ölçüm ve tüm fotoğraf çekme sürecine daha derin entegrasyon sağlar. Zaman verirseniz, manuel fotoğrafçılık en iyi görüntülerinizi oluşturmanıza yardımcı olabilir.

1800'lerin başında icat edildikten sonra, fotoğrafçılık ve kameralar üç ana dönemden geçti: plaka dönemi, film dönemi ve mevcut dijital dönem. Bu makale, bu dönemlerin merceğinden fotoğrafçılığın kısa bir tarihidir.

Fotoğrafçılar olarak, “bokeh” kelimesini duyduğumuzda, muhtemelen anlamı hakkında zihnimizde bir görsel vardır. Bokeh biraz soyut ve öznel olabileceğinden, onu açıklamak zor olabilir. 

Siyah beyaz fotoğrafçılığın tarihi, büyük ölçüde, ortamın kendisinin tarihidir, çünkü fotoğrafçılar dünyayı tam canlı renklilik içinde yakalamadan çok önce, bunu tek renkli olarak yaptılar.