Krassimir Terziev 'Future Unforgettable'

Versus Art Project, 7 Mart – 13 Nisan 2019 tarihleri arasında Fırat Arapoğlu küratörlüğünde gerçekleştireceği Türkiye’deki ilk kişisel sergisi Future Unforgettable ile Bulgar sanatçı Krassimir Terziev‘i ağırlamaktan mutluluk duyuyor.

Sanat, teknoloji ve medya arasındaki etkileşimin aktarılmasında çok farklı ifade olasılıklarına başvurulan günümüz imajlar çağında’ Future Unforgettable sergisi görsel kayıtlar, işitsel kurgular ve sinematik dili, yeni anlatım teknikleriyle buluşturuyor. Krassimir Terziev insanın Ay’a ilk ayak bastığı günden içinde bulunduğumuz Mars’a Seyahat’ dönemine kadar geçen yaklaşık yarım yüzyıllık bir süreyi kendi lensleri üzerinden izleyiciyle paylaşırken, şu soruları gündeme getiriyor:
Sahiden, biz bu dönemi geride bıraktık mı?’, Uzay, içini Dünya’nın çöpleri ve insanın geleceğe dair hayalleri ile doldurabileceği kadar uzak mı, yoksa elimizdeki mobil gereçlerle her gün erişebileceğimiz, Mars’ın yüzeyinden binlerce görsel ve işitsel veri toplayabileceğimiz kadar yakın mı?’ ve Gün-gece, geçmiş ve geleceğin olmadığı bir senaryoda otoriteryen tutumlar, klişeleşmiş toplumsal yapılar, insanlık, ulus ve kültür gibi kavramlara yer var mı?’

Üretimlerinde kendini oldukça derin bir araştırma sürecine adayan sanatçı Krassimir Terziev Future Unforgettable sergisinde, medenileştirilmiş bir uzay’ yaratma çabasının çelişkilerini görünür kılmanın peşindedir ve uzayın medenileştirilme çabası, 2008 yılından bu yana sanatçı için hem sanatsal bir strateji hem de bir araştırma konusu olmuştur. Kozmik atıklar, teknolojik unsurlar, astronot üniformaları ve ikonları, sanatçının insan ve makine arasındaki felsefi çatışmayı konu edinen çalışmalarında devamlı olarak kullandığı ana motifler haline gelmiştir.

Bulgaristan’da 1990’lı yıllarda klasik medyadan dijitale geçen ilk sanatçılardan olan Krassimir Terziev, bu platformu hem aygıtı hem konusu hem de sonucunda üretmek istediği eserin kendisi olarak kullanmaktadır. Video/film, fotoğraf, resim/desen gibi teknik ve ifade araçlarını bir arada kullanarak zaman ve mekân arasındaki ilişkiyi şeffaflaştırıp, yeni bir geçici-hakikat üretmektedir. Sanatçı, görülmeyen’ ancak hayal edilebilen’ bir paradigmayla insanlığın dünya-dışı gezegenlere yerleşme ütopyası üzerinden izleyici bir tür zaman yolculuğuna davet ediyor.