Katalunyalı fotoğrafçı Eugeni Forcano 1960’lı yılların İspanya’sında kentsel değişimin girdabında sıkışan mahalleri yansıttı. Derin bir hümanizmle yansıttığı fotoğraflarına ironiyi de ekleyerek güçlü bir dil yarattı.
Eugeni Forcana eski gelenek ve göreneklerin yok olmaya başladığı bir yüzyılda hala sıcaklığını koruyan sokaklara yöneldi. İlk dönem fotoğrafları herhangi bir akımın etkisine girmezken, 1970’li yıllara doğru etkilendiği sembolizm ve gerçeküstülükle birlikte fotoğraflarına yüklediği ışık-gölge oyunlarıyla resimsel bir dünyanın kapılarını araladı.
Forcana’nın fotoğrafları bir dönem sonra silinecek olan geleneksel yapının köklerine ses eder. Onun çalışmaları müdahaleden uzak, doğal ve içtendir. Hümanist yapıda inşa ettiği fotoğrafları bireyi kendi içerisine çekerken, derinlikli bakışı ve güçlü ışığıyla Bergman filmlerini hatırlatır.
* *
Yazı: Sevil Ateş
