Cüzdanınızla oy kullanmak, inandığınız ürünleri satın almak, daha fazlasını görmek istediğiniz şirketleri ve onayladığınız ürünleri/uygulamaları desteklemek anlamına gelir. Bir markayı diğerine tercih etmek, bir zincir yerine yerel olarak satın almak veya belirli bir sektörden hiç satın almamayı seçmek, cüzdanınızla oy kullanmaya örnek olacaktır.
Bunun diğer tarafı, çıktılarımla gitmek istediğim yöne karar verirken çok bilinçli olduğum bir şey – aynı şekilde görüşlerim ve yaşam tarzımla uyuşmayan ürünleri satın almam. Aynı çizgide olmayan bir ürün üretmek veya satmak istemiyorum.
Belki bariz geliyor; trendleri takip etmek veya başkalarının yaptıklarını kopyalamak yerine kendi üzerine düşünmeye dayalı bir şeyler yapın, ancak başkalarının başarılı olduğunu görmenin ne kadar ikna edici olabileceğini anlıyorum ve sadece eylemlerini şablon haline getirmek istiyorum.
Bu nedenle baskı odaklı bir iş akışında bile tek tek duvar parçalarından çok kitaplara odaklanıyorum. Bunun nedeni, kişisel olarak sıralı kitaplarda tek karelerden daha fazla değer ve keyif bulmamdır.
İşimi hararetle savunabilirim çünkü hevesim satış yapmak istediğim noktada başlamaz; bunun yerine, ne yaptığım, neden yaptığım, nasıl yaptığım ve bir başkasının bundan ne kazanacağı hakkında konuşurken gerçek bir tutkuya dönüşen her adımda bağlılık ve katılımdan gelen ivmeye sahibim.
İnsan inanmadığı bir ürünü nasıl satabilir? Kişisel olarak değer vermediğiniz veya yararlı bulmadığınız bir ürünü nasıl satabilirsiniz? Bunlar, işimi satmak için hangi mecralarda anlamlandırabileceğim çizgiyi nereye çektiğimi bildiren sorular. Dijital fotoğraf satın almak için para harcamadım ve bu tür işlerin hedef kitlesi olduğumu düşünmüyorum. Kurumsal bir etkinliğin fotoğrafını çekerken olduğu gibi, bu dosyaları bir müşteri için özel olarak oluşturduğumda, JPG’leri daha geniş bir hizmetin parçası olarak satmayı anlıyorum.
Ancak, özel olarak bu amaç için çekmediğim bir fotoğrafın JPG’sini satmak, pek bir değer katıyormuş gibi gelmiyor. Birinin dijital fotoğraf çerçevesine yerleştirmek için benden dijitalleştirilmiş bir fotoğraf satın alacağından şüpheliyim, öyleyse kullanım durumu nedir? Masaüstü veya mobil duvar kağıdı? Profil resmi mi? Arka plan dekorasyonu? Kendime almayacağım bir şeyi satmaktan heyecan duyamıyorum.
Fotoğraf teorisi/felsefesi üzerine ilk nesir kitabım üzerinde çalışıyorum ve bunu bir e-kitap olarak sunmaktan fazlasıyla rahatım çünkü bende bir tane var ve sunduklarını takdir ediyorum. Bir e-kitabın dijital bir dosya olarak değeri vardır çünkü içeriği türetmek için o dosyayı aktif olarak kullanabilirim. Dijital fotoğraf görüntü dosyası için aynı şeyi söyleyemem.
Bunun yerine, her şeyi dijital olarak yaşamak ve her şeyin tadını çıkarmak isteyenlerden biraz daha küçük bir kitle anlamına gelse de, üzerinde çalıştığım şeyle uyumlu olanlara pazarlamaya odaklanabilirim.
Yaptığınız işin ve ürününüzün her anlamda arkasında olmak, bazı soruların kendi kendine cevap bulmaya başlaması demektir. Çalışmanızı aslında özel kılan nedir? Kullandığınız ortamı veya formatı veya malzemeyi özel yapan nedir? Teklif ettiğiniz herhangi bir şeyi sahip olmak isteyen biri için çekici kılan nedir? Başka kimsenin yapmadığı veya yapamayacağı ne sunuyorsunuz? Fotoğrafınız veya kitabınızla ilgili, duvarlarında veya kitaplıklarında olması gerektiği ölçüde biriyle bağlantı kuracak olan nedir?
Bunlara bir cevabınız yoksa, başkası neden olsun ki? Kendi müşteriniz olmayacaksanız, başkası neden olsun ki?
Yazar hakkında : Simon King, şu anda bir dizi uzun vadeli belgesel ve sokak fotoğrafçılığı projesinde çalışan, Londra merkezli bir fotoğrafçı ve foto muhabiridir. Bu yazıda ifade edilen görüşler yalnızca yazara aittir. Çalışmalarını belgesel kolektifi The New Exit Photography Group ve Instagram’da takip edebilirsiniz .
Resim kredisi: Simon King’in fotoğrafları
