Bir kalıbı kırmak, dikkati o kalıba çekmek için işe yarayabilir. Hafif bir gürültü bu sessizliği bozup size noktaladığı bağlamı hatırlatana kadar ortamın ne kadar sessiz olduğunu fark etmeyebilirsiniz.
Durağan bir fotoğrafta hareketi tasvir etmek, ölçeği tasvir etmeye benzer; çünkü tıpkı büyük bir şeyin yalnızca küçük bir şeye göre var olması gibi, hareketin sabit bir şeye göreli olmasını gerektirir.
Fotoğrafçılık, hızla giden bir merminin, çarpmak üzere olduğu sabit hedef kadar hareketsiz görünmesini sağlayabilir. Göz, hareket halindeki bir mermiyi bile işleyemez, ancak bir kamera, “gerçek dışı” hissetmeden, bu gerçeklikten kopuk sonuçlar üretebilir.
Rüzgar düşüyor ama yapraklar düşmeye devam ediyor,Kuş ötüyor ve dağ daha gizemli hale geliyor.Küçük sesler sessizliği vurguluyor,Küçük hareketler dinginliği vurguluyor.
Bir Çin şiiri
Bir ışık kaynağının karanlıkta bıraktığını algıladığımız parlak iz gibi hareket bulanıklığını doğal olarak deneyimlesek de, bu bir kameranın yakalayabileceğinin yanına bile yaklaşamaz. Yavaş bir enstantane hızı, okyanusun tamamen alışılmadık, düz ve dokusuz görünmesine neden olabilir; bu, gözün doğal olarak algılayabileceği bir şey değildir. Ön plandaki demirli bir gemi veya kumsal gibi sabit bir görünüm olmadan, bize gösterilen tek şey bulanık, biçimsiz bir maddeyse, neye baktığımızı bilemeyebiliriz.
Hareketin durgunluğa bağlı olduğunu kabul etmek, hızı gerçekten vurgulayabilmek veya görsel gerçekliği bazı ilginç şekillerde bükebilmek anlamına gelir. Ya bir şeyin içeri girebilmesi için sabit bir dünya yaratmak için oldukça hareketsiz kalmam gerekiyor, ya da nesnemin “durağan” olduğu ancak bağlam içinde açıkça hareket halinde olduğu bir hareket dünyası yaratmak için nesnemle birlikte hareket etmem gerekiyor.
Bunu, deklanşörü sürüklerken hareketi dondurmak için flaş kullanmak gibi diğer tekniklerle birleştirmek eğlencelidir ve kaos içinde çarpıcı bir etki yaratabilecek netlik alanları sunabilir.
Titreyen ellerden kaynaklanan kasıtsız bulanıklık veya düşük ışıkta enstantane hızının bozulması genellikle istenmeyen bir durum olarak görülür, ancak olumsuz koşullara rağmen çalışmak özellikle ödüllendirici olabilir. Kışın soğuk, stabiliteyi zorlaştırır ve sürekli bulutlu koşullar altında çalışmak için çok fazla ışık yoktur. Kasıtlı kamera hareketini içeren veya fotoğrafçı ile nesneyi senkronize etmek için hangi kanal hareketini içeren yöntemler hızlı bir şekilde öğrenilebilir ve her türlü senaryoda uygulanabilir.
Bağlam ipuçlarının aksine hareket bulanıklığını iletişim hareketine tercih ederim. Takla atan bir jimnastikçiyi 1/2000’de donduran bir spor fotoğrafçısı harika bir spor imajı yaratır, ancak bence hızı neredeyse sıradan bir şeye dönüştürüyorlar. Resimlerimin çoğu için, klinik bir şeydense sürrealizmin kıyısında var olan, anlayamadığım bir şeyden gelen hız hissini tercih ederim. Bir kusur karmaşası, ancak o görüntünün söylemesini istediğim şeyi “teknik mükemmelliğin” başaramayacağı bir şekilde mükemmel bir şekilde aktarıyor.
Son ortak yayınım Flames Cast No Shadows’da , çalışmanın daha geniş teması olan “duanın” gökyüzündeki hareketi ile ilgili olan bu çağrışımı sunmak amacıyla göreceli hız ve dinginliği iletmek için hareket bulanıklığı içeren görüntüleri birkaç kez kullanıyorum. Ganj’ın suları. Hareket ana tema ama tek tema değil, her görüntüde hareket eden bir şeyin olması mantıklı değil ama iki kıyı arasındaki ilerleme hissi esastır.
Başka bir kitap olan Dream Grieving’de , kitap üzerinde çalışırken ne hissettiğime dair bir fikir vermek istedim ve bunun bir kısmı, adeta sihirli bir göz bulmacası gibi sisin içinden ortaya çıkan kavramları içeriyordu. Bunu temsil etmek için sahip olduğum en iyi görüntü, çok grenli, son kullanma tarihi geçmiş bir filmden yapılmış, hiç hareket etmeyen ama gerçekten baktığınızda neredeyse optik bir şekilde kayıyormuş gibi görünen sahildeki kum görüntüsüydü. hareket yanılsaması.
Okuyucuyu desenler ve perspektif fikrine alıştırmak için bu görseli iç ve arka kapakta kullandım ve yine sahilde deniz yosununa yakalanmış bir tebeşir parçasının görseline tematik olarak bağlanmak için güzel bir şekilde çalıştığını düşünüyorum. Ölümün ikonunu temsil etmek için kullanıyorum.
Yakın zamanda Faizal Sheikh’in (https://streetdances.wordpress.com/2023/03/15/moksha-by-fazal-sheikh/) aslında ücretsiz çevrimiçi olarak okunabilen “Moksha” adlı eserinden ilham aldım. (https://www.fazalsheikh.org/online_editions/moksha/online_edition_en/start.php). Çalışmaları, özellikle rüya gibi ve ruhani bir atmosfer yaratmaya çalışan sisli ve bulanık hareket ve bağlam görüntüleriyle harmanlanmış mükemmel hareketsiz görüntüler kullanıyor; okuduğum yayınlar arasında çok benzersiz. Açılış sayfaları sizi özellikle bir patika boyunca, dolambaçlı sokaklardan ve kapı aralıklarından geçirerek tıpkı çevre gibi akıp giden insanlarla tanışana kadar yönlendiriyor.
Hareketi birden fazla fotoğraf (bir video, hatta bir flipbook gibi) veya bir fotoğraf kitabı gibi sıralı kareler biçiminde birleştirmeye başladığınızda, oradan daha karmaşık bir şey oluşturabilirsiniz, bunu yalnızca bir fotoğraftan daha fazlasını iletmek için kullanın. kapsayıcı bir kavramdır ancak okuyucuyu belirli bir yola yönlendirir. Gelecek projelerimde bunu daha fazla keşfetmeyi umuyorum. Durgunluk ve hareket arasındaki, her ikisini de vurgulayan bu ilişkinin, dahil etmeyi umduğum çok fazla potansiyeli var.
PS Dream Grieving, Fames Cast No Shadows ve 8×10 karanlık oda baskısından oluşan ve toplam £20 tutarındaki (İngiltere’deki müşteriler için nakliye dahil) kış sürümümün ön siparişi şu anda bu bağlantıda yayında.
Yazar hakkında : Simon King, Londra merkezli bir fotoğrafçı ve foto muhabiridir ve şu anda bir dizi uzun vadeli belgesel ve sokak fotoğrafçılığı projesinde çalışmaktadır. Bu makalede ifade edilen görüşler yalnızca yazara aittir. Çalışmalarını belgesel topluluğu The New Exit Photography Group’tan ve Instagram’dan takip edebilirsiniz.
Resim kredisi: Simon King’in fotoğrafları
