Sürekli Çekim
Her iki kamera da sürekli çekim için büyük iddialarda bulunuyor ancak her iki durumda da önemli uyarılar var. Genel olarak, her iki kameranın da otomatik odaklama sistemleri, aksiyon çekiminde oldukça usta oldukları anlamına geliyor, ancak teknik özelliklerinin ima ettiği gibi yoğun aksiyon çekimi için pek de donanımlı değiller.
Canon en çok söz veriyor ve muhtemelen bu iddiaların yanındaki daha büyük yıldız işaretini hak ediyor. Başlık iddiası, 20 fps’ye kadar çekim yapma yeteneğidir, ancak bunun için elektronik deklanşör modunu kullanmanız gerekir; bu, nesnenin çerçeve boyunca çok hızlı hareket etmesi durumunda bozulma olasılığı yüksektir. Ham çekim, elektronik deklanşör modunda 12 bit moduna (dosyalardaki dinamik aralık miktarını azaltarak) düşer. Mekanik deklanşör, pil %50’den fazla şarja sahip olduğu ve işlemci açısından daha yoğun bazı özellikler devre dışı bırakıldığı sürece, 12 fps’ye kadar (bit derinliğinde bir düşüş olmadan) çekim yapabilir.
Sony’nin 10 fps modu için daha az kısıtlaması var, ancak yine de çok sayıda küçük baskı var. Sürekli seri çekimler yaparken yine 12 bit’e düşer ve yalnızca kayıplı sıkıştırılmış Raw modunda tam hızını koruyabilir, bu da daha az dinamik aralık ve dosyaları çok fazla zorlamaya çalışırsanız ek bir artifakt riski anlamına gelir. Ve canlı bir güncelleme görmek yerine, kameranın az önce çektiği görüntü size gösterilir, yani eylemi takip etmeye çalışıyorsanız telafi etmeniz gerekir. Fotoğraf makinesinin kayıpsız sıkıştırmasını (veya kullanmaya kararlı olduğunuz çok fazla sabit disk alanınız varsa sıkıştırılmamış modunu) kullanın ve sürekli hız Canon’un sunduğu 6 fps’ye düşer.
Hareketli görüntülerde R6’nın elektronik deklanşörünün bozulmasını, Sony’nin dinamik aralığının kaybını fark etmekten çok daha fazla görme ihtimalinizin olduğuna inanıyoruz, bu da onu seçmekte zorlanacağımız 12 fps* ile 10 fps* arasında bir savaş olarak bırakıyor. arasında, çözünürlüğü hesaba kattığımız zamana kadar.
