Ricoh GXR (2009)
Kasım 2009’da Ricoh, oldukça alışılmadık bir dijital kamera sistemi olan GXR’yi duyurdu. Hepimizin bildiği gibi piyasadaki orta format olmayan tüm ILC’ler sabit bir sensöre ve değiştirilebilir lenslere sahiptir. GXR neredeyse tam tersi bir yaklaşımı benimsiyor: (tutma yeri, açılır flaş, flaş yuvası, LCD ekran ve tüm düğmeler ve kadranları içeren) bir gövde, her biri benzersiz bir sensör içeren, değiştirilebilir bir “ünite” ile eşleştirilir. işlemci ve lens (veya bir durumda lens yuvası). GXR “gövdesinin” vizörü olmasa da Ricoh, flaş yuvasına monte edilebilen harici bir EVF sundu.
İlk olarak, 12 MP APS-C CMOS sensöre ve 33 mm f/2,5 makro lense sahip olan ve 50 mm FF eşdeğeri odak uzaklığı sağlayan Ricoh GXR A12 50 mm vardı. Bununla birlikte, 10MP Type-1.7 CCD sensörü ve 24-72mm (FF eşdeğeri) f/2.5-4.4 lensi barındıran S10 24-72mm modülü de duyuruldu. Bunların her ikisi de yaprak panjurlarla donatılmıştır ve GXR S10, sensör kaydırmalı görüntü sabitleme özelliğine sahiptir.
2010 yılında Ricoh, 10,6 MP Type-2/3 BSI CMOS sensör ve 28-300 mm (eşdeğer) f/3,5-5,6 lens içeren GXR P10 28-300’ü piyasaya sürdü. Aynı yılın sonlarında, 12 megapiksel APS-C CMOS sensör ve 28 mm (eşdeğer) f/2,5 makro lens içeren A12 28 mm F2,5 piyasaya sürüldü.
2011 yılında Ricoh, önceki birimlerle aynı 12MP APS-C sensörünü içeren ancak lensten kaçınıp Leica M yuvasını tercih eden GXR Mount A12’yi piyasaya sürdü. Bu ünite yalnızca değiştirilebilir lenslere izin vermekle kalmadı, aynı zamanda sensör, daha ince kapak camı ve ofset mikro lensler kullanılarak telemetre lensleriyle (özellikle geniş açılı telemetre lensleriyle) iyi çalışacak şekilde özel olarak tasarlandı. Bu, GXR’yi bu ayrıcalığa sahip birkaç Leica olmayan kameradan biri haline getiriyor.
Son fakat bir o kadar da önemlisi GXR A16 24-85mm ünitesiydi. Yeni bir 16,2 MP APS-C CMOS sensöre, yükseltilmiş bir görüntüleme işlemcisine ve 24-85 mm (eşdeğer) f/3,5-5,5 yakınlaştırma lensine sahipti.
Şirkete tam olarak karşılığını vermese de, Ricoh’nun GXR serisinde benimsediği cüretkar yaklaşıma hayran kalmamak mümkün değil. Modüler dijital kameralar, dijital fotoğrafçılığın başlangıcından beri mevcuttur; çoğu orta format kamera, ayrı bir gövdeyle birlikte sensör ve görüntü işlemcisini içeren bir dijital arka kısım kullanır. Ancak GXR, onu tüketici alanına indiren ilk kişi oldu.
Ve bu sadece bir numara değildi. Bazı sensörler yetersiz olsa da, tüm lensler muhteşemdi. Ricoh, lensi ve sensörü tek bir bloğa entegre ederek, bugün piyasada bulunan herhangi bir sabit lensli fotoğraf makinesinden farklı olarak tasarımlarını birbirine mükemmel şekilde uyacak şekilde optimize edebildi. Ve GXR Mount A12 özellikle yenilikçi bir konseptti; ancak tam çerçeve sensöre sahip olsaydı ya da sadece kendi özel telemetre tarzı kamerası olsaydı daha popüler olabilirdi.
GXR muhtemelen kendi iyiliği için fazla tuhaftı ve adlandırma şeması kesinlikle yardımcı olmadı. Yine de, sonunda bu başarısızlıkla sonuçlansa bile, daha fazla üreticinin bu kadar büyük hamleler yapmasını isterdim.
