Bence fotoğraf eğitimcileri yeni başlayanlara aşırı karmaşık bir şekilde fotoğrafçılık hakkında konuşuyor ve öğretiyor. Hepsi kavramlar, jargonlar, teoriler ve sayılar… Kompozisyona ve ‘daha iyi’ fotoğrafların nasıl çekileceğine odaklanılmalıdır, çünkü yeni başlayanların çoğu öğrenmek için kurslara katılır.
Bence önce gelmesi gereken birkaç basit kural, böylece insanlar karmaşık kavramları bilmek zorunda kalmadan daha önce yaptıklarından daha iyi fotoğraflar çekmenin keyfini çıkarabilirler.
Bu makale muhtemelen her şeyden çok bir öğretim görevlisi/öğretmen/eğitmen olarak eksikliklerim hakkındadır. Fotoğrafçılık kurslarının çoğu pozlama üçgeni ile başlar , şimdi sizi bilmem ama benim için bu şeyi yıllar önce anladım, bunu kabul etmekten utanmıyorum. Sanırım onu ancak başkalarına öğretmek zorunda kaldığımda derinlemesine anladım. Fotoğrafçılıkta birçok konu alanı için durumun genellikle böyle olduğunu hissediyorum.
Şimdi bir an için pozlama üçgeninin önemsiz olduğunu söylemiyorum, bence çok önemli ama belki de bunu başlangıçta bilmek önemli değil.
Bu, bir tarafında tam sayılar, diğer tarafında kesirler ve son ekseninde ondalık sayıları olan şifreli bir Illuminati görünümlü üçgendir. İnsanlara ilk baktıklarında genellikle anlaşılmaz gelir. Matematikle mücadele eden insanlar için tam bir kabus.
Son birkaç yıldır pozlama üçgenini öğretirken çok fazla şaşkın yüz gördüm. Tamamen dürüst olmak gerekirse, yarı zamanlı bir fotoğrafçılık kursunun ilk dersinde bununla başlamanın insanları gerçekten ertelediğini düşünüyorum. Çok korkutucu olabilir.
İnsanlar optiği veya fiziği anlamak istemiyorlar, zone sistemini bilmek istemiyorlar, Ansel Adams olmak istemiyorlar, Ansel Adams’ı hiç duymamışlar, sadece iyi aydınlatılmış, iyi bestelenmiş , keskin resimler.
Henry Carroll’ın Harika Fotoğraflar Çekmek İstiyorsanız Bunu Okuyun kitabı haklı, ancak bence yeni başlayanlar için en iyi kitaplardan biri değilse de en iyisi. Kompozisyona öncelik verir ve zamanımızın bazı büyük fotoğrafçılarının çalışmalarını içerir. Bu, öğrencilerin görsel eğitimi için bir kavramı veya kuralı gösteren eğitici bir fotoğraftan daha iyidir.
Kompozisyonla başlayın ve ardından bunun etrafında teknik şeyler oluşturun. İnsanlara birkaç kompozisyon kuralı veya fikri verirseniz, hareket bulanıklığını önlemek ve büyümelerini izlemek için deklanşör hızını 1/125 civarında tuttuklarından emin olun.
Pazar öğleden sonra yağmur boyunca anneme, yeğenime veya yeğenimin köpeğine öğretebileceğim şeylerin kısa bir listesine kadar temel fotoğrafçılık öğretimini damıtmaya çalışıyorum ve şimdiye kadar sahip olduğum şey bu.
Umarım bu, Yaşam İçin 12 Kural gibi okur, ancak daha az karmaşık ve tartışmalıdır.
Acemi Fotoğrafçılar İçin 10 Kural
Kural 1. Kamerayı düzgün tutun . İki elinizle ve kendinize yakın tutun. Kol mesafesinde TUTMAYIN.
Kural 2. Vizörü kullanın (varsa). LCD ekranı kullanmayın. Kol mesafesinde TUTMAYIN.
Kural 3. ISO: Ne kadar düşebilirsin? Kamerayı sallamadan gidebildiğiniz kadar alçalın (bkz. Kural 4).
Kural 4. Enstantane hızı: Her şey için 1/125 ve üzeri . Kamera titremesinden kurtulur. Kesir ne kadar küçük olursa, yakalanan hareket o kadar hızlı olabilir. Daha uzun lensler kullanmaya başlarsanız, herhangi bir kamera sarsıntısını ortadan kaldırmak için karşılıklı kuralı kullanın: deklanşör hızının en az kullandığınız odak uzaklığının tersi kadar hızlı olduğundan emin olun (yani bir bölü o sayı) .
Kural 5. Manuel modda çekim yapmayın . Senin için çok karmaşık, bilmene gerek yok. Martin Parr onu kullanmaya zahmet etmiyorsa, sen neden kullanasın?
Kural 6. Kompozisyon: Çalışma . Harika fotoğrafçılara bakın, fotoğraf tarihini inceleyin, diğer tüm görsel sanatları inceleyin. Çerçevede ne var ne yok diye düşünün. Şüpheniz varsa, Joel Meyerowitz’e bakın.
Kural 7. Hepsi düzenlemede . Kelimenin her iki anlamında da düzenlemeyi kastediyorum – boktan resimleri keserek düzenleyin ve işlemi nasıl göndereceğinizi öğrenin gibi düzenleyin .
Düzenleme : Robert Frank, The Americans için yaklaşık 28.000 fotoğraf çekti . Son kitap 83 resim içeriyor. Hesapladım – bu projenin %99,7’si montaj odası zemininde veya bu durumda karanlık oda zemininde kaldı.
Düzenleme : Sonradan işleme her zamankinden daha kolay ve daha akıllı. AI ve hesaplamalı fotoğrafçılık hızla ilerliyor. Photoshop, Capture One, Affinity, Gimp, birini veya birkaçını nasıl kullanacağınızı öğrenin. Aldatmak değildir ve size bunu söyleyen biri ya yalancıdır ya da kötü bir fotoğrafçıdır ya da her ikisidir. Fotoğrafçılık tarihinin ilk zamanlarından beri insanlar karanlık odada fotoğrafları ‘düzenliyor’. Fotoğraf gerçek değil, sadece ona çok benziyor. Bunu nasıl iyi yapacağınızı öğrenin ve bunu bariz hale getirmeyin.
Kural 8. Kamerayı önemsediğiniz bir şeye doğrultun . İster kendiniz, ister aileniz, arkadaşlarınız, evcil hayvanlarınız, yanan bir adaletsizlik , yanan bir araba, klasik bir minyatür araba . Alec Soth bunu en iyi şekilde ifade ediyor: “Her şeyi dene. Foto muhabirliği, moda, portre, çıplaklar, her neyse. Denemeden ne tür bir fotoğrafçı olduğunuzu bilemezsiniz.”
Kural 9. Teknik bazen özneldir . Robert Frank’in The Americans’ta alışılmadık çerçeveleme ve teşhiri kullanmasını ve daha sonra medyumu neredeyse tamamen yapıbozuma uğratmasını düşünün. Veya Trent Parke ve Narelle Autio, The Seventh Wave’de grenli, yüksek kontrastlı görüntüler yaratmak için filmin sınırlarını zorluyor .
Kural 10. Kuralları yıkın .
