Her günün sonunda, Kuzey Koreli yetkililer Tariq Zaidi’nin çektiği tüm fotoğrafları inceliyor, onaylamadıkları fotoğrafları siliyordu. Ancak Zaidi, münzevi devletin içinden herhangi bir görüntü yakalayabildiği için şanslıydı.
Her yıl Çinli olmayan yalnızca 5.000 turistin Kuzey Kore’yi ziyaret ettiği tahmin ediliyor ve Kovid-19 salgını, sosyalist devletin asma köprüyü tamamen kaldırmasına neden oldu. Ancak Zaidi, Kovid’den önce iki kez ziyaret ettiği için şanslıydı ve “bu olağanüstü durumda sıradan olanı keşfetmek” istediğini söyledi.
Bununla birlikte, Kuzey Kore hakkında keşfettiği ve gördüğü şey, yalnızca her zaman yanında olan iki rehberinin belgelemesine izin verdiği şeylerdi.
Londra merkezli Zaidi, “Rehberler sık sık resimlerimi görmeyi talep etti ve bu da kabul edilemez buldukları resimlerin derhal silinmesine yol açtı” diye açıklıyor.
“Çekilen fotoğrafları değerlendirdiler ve hangilerinin atılması gerektiğini tavsiye ederek yüksek kaliteli görüntülerin korunmasının önemini vurguladılar. ‘İyi fotoğraflar’ elde etme konusundaki ısrarları beni eğlendirdi ve fotoğrafçılığımda gelişme sözü vermemi sağladı.”
Kuzey Koreli yetkililer, Zaidi’nin küresel normlara uygun olduğunu söylediği orduyla ilgili fotoğraf çekmesini yasakladı.
“Ayrıca bireylerin tek başına fotoğraflanmasını teşvik etmediler ancak grup çekimlerine izin verdiler” diye ekliyor.
“Hareket halindeki araçların sokak manzaralarını yakalayan pek çok fotoğraf hareketli olarak çekildi. Buna karşılık Bilim Merkezi gibi yetkili yerler ve resmi anıtlar rehber eşliğinde fotoğraflandı.
“Özellikle kılavuzlar resimlerimi sürekli olarak inceledi ve belirli silme işlemleri talep etti. Askeri olmayan içeriğin silinmesi sorulduğunda mükemmelliğe olan bağlılıklarını vurguladılar: ‘Yalnızca mümkün olan en iyi fotoğrafları çekmenizi istiyoruz – lütfen yalnızca iyi fotoğraflar çekmeye çalışın.’ Bu cevap yüzümde bir gülümsemeye neden oldu.”
Kuzey Kore’ye vardığında Zaidi, münzevi ülkeye girmeden önce ekipmanını incelettirdi ve belgelendirdi. Daha sonra, Çin sınırındaki Dandong’u ziyaret ederek güneydeki Askerden Arındırılmış Bölge’ye kadar tüm Kuzey Kore’yi dolaştı.
Fotoğrafçı, kamerasını kaldırdığında karışık tepkiler almasına rağmen insanların sıcakkanlı ve konuksever olduğunu söylüyor.
“Çocuklar genellikle fotoğraf çekmemden memnundu ve yetişkinler birkaç dakika kibarca sorduktan sonra fotoğraf çekmeme izin verdiler, ancak bu nerede olduğumuza bağlıydı” diyor.
“Örneğin metroda kameramı insanlara doğrulttuğumda hepsi fotoğraflarının çekilmesinden kaçınmak için utangaç bir şekilde başlarını eğiyorlar. Bunun kültürel farklılıklardan mı, utangaçlıktan mı, yoksa kamera kültürünün eksikliğinden mi kaynaklandığından emin değilim. Dünyanın her yerinde olduğu gibi ben de fotoğrafının çekilmesini isteyenleri fotoğrafladım, istemeyenlere de saygı duydum.”
Zaidi, Kuzey Kore’yi ilk kez 2017’de, süresiz olarak ertelenene kadar bir bira festivaline katılmayı ve fotoğraflamayı planladığında ziyaret etmişti. Ancak Kuzey Kore’deki günlük yaşamın mümkün olduğunca çoğunu yakalayan yapılandırılmış ziyaretini benimsedi ve bunu şu anda Kuzey Kore: Halkın Cenneti başlıklı bir kitapta yayınladı .
“Kuzey Kore’de geçirdiğim süre boyunca tanık olduklarımı, gösterilenleri, duyduklarımı ve hissettiklerimi elimden geldiğince belgelemeye çalıştım” diyor.
“Amacım, Kuzey Kore’de faaliyet göstermenin sınırlamaları göz önüne alındığında okuyuculara kapsamlı ve sürükleyici bir deneyim sunmak. Artık kişinin bakış açısını oluşturmak benim çalışmalarımla ilgilenenlere düşüyor.”
Zaidi’nin çalışmalarının daha fazlası Instagram , Facebook ve web sitesinde.
